Hayat bir süredir benim için o kadar hızlı geçiyor ki , sanki yetişmekte zorlanıyorum. Fazla karışık yaşıyorum son zamanlarda. Duygularım gereksiz bölük pörçük
Ciddi sorun etmem gereken bir durum varken ortada yok sayabiliyorum. Kolaylıkla halledebileceğim bir konuya takılıp gereksiz enerji tükettiğim zaman dilimleri içindeyim.Kendi yaralarımı biliyor, Etrafımdaki insanların yaralarını görüyorum.
Kocaman bir yolun ortasına konulmuş bir kütlenin etrafında dolaşırcasına kuruyorum ilişkilerimi. Kimsenin yarasına bulaşmadan bulaştırmadan. Yol almak , yolda olmak iyi geliyor bu aralar. Özgürlüğün beni beklediğini düşündüğüm. Yeni şehirlerin tabelalarında başka hayatlara. Gözlemci olmak. Hayal kırıklıklarından korkmamak için. Dönüp arkaya bakmamak lazım. Yol aldıkça yeni yaşamlara tanıklık ediyorum.
En büyük keşfim kendime yolculuğum...
